Hayatımdaki herkese önem verdim hep. Tek kusurum herkesi kendim gibi görmek oldu.
Bu yüzden hep hayal kırıklığına uğradım. Tepkilerimi hep içimde yaşadım ve sustum.
Belki ben yanlış düşünüyorum dedim ve kendimi suçladım.
Kabuğuma çekilip kendi yalnızlığımın tadını çıkardım. Bazı gerçeklerin farkına hep sonradan vardım.
Sonunda anladım ki ; çevremde ne kadar insan olsa da, aslında ben YALNIZIM.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder